Racoon / He, viswijf!

Voor wie het nog niet wist: Suzan Boers wint vaak dingen. Deze keer had ze kaartjes gewonnen (4 stuks!) voor de dvd-presentatie van Racoon in Kriterion met aansluitend een concert in café Kriterion. En ik mocht ook mee! Niet dat ik Racoon al zo vaak had gezien (nooit eigenlijk) maar toch heel leuk.....

Na een metrorit en twee tramritten die we eigenlijk niet hadden hoeven ondernemen, kwamen we aan op locatie. De film draaide al maar gelukkig kwamen we niet al te laat binnen. Een mooie film gezien, nog een toelichting van de makers en daarna lekker in de bar aan de Hoegaarden (heb Suuz er zowaar 3 achterover zien slaan) terwijl we luisterden naar akoestisch Racoon.



John Lee Hooker / Fufan
Voor wie het nog niet was opgevallen: de temperatuur was buiten nog zeker een graad of 30. Dus gingen we met onze Hoegaardens naar buiten waar ik een hele toffe kerel zag aan komen rollen. Met m´n camera maar even vastgelegd. Volgens mij had ie het door en deed hij extra z´n best voor de juiste pose....


Aansluitend kwamen de mannen van de band naar buiten en werd het tijd voor handtekeningen. Suuz dook als een volwaardige groupie richting zanger al slalommend tussen pokdalige pubers en een aantal deernes. Maar ook Suna en de jongen in het muzikantenbloesje lieten zich niet onbetuigd.




Promotietour
Het is ook niet echt onbekend dat wij allemaal vrij gemakkelijk met vreemde mensen praten. Maar `vreemd` is relatief in de wereld van Racoonfans. Want het stikte er van de fans die ook vorige week in Tivoli erbij waren (ik niet overigens). En zomaar ineens, voor iedereen er goed en wel erg in had, had de band El Vina Rosa er een groupie bij uit Utrecht: Jessica. Jessica was er met haar vriend Marco en Marco was er dan weer met zijn vriend Pascal die ook zijn vriendin Lonneke had meegenomen. Door het gepraat misten we de Albert Heijndeadline en omdat we toch allemaal trek hadden, gingen we maar met z´n allen uit eten!



Pasta, tapas, vegetarische schotel, kipsaté, er kwam geen einde aan. Maarja, iedereen moest toch eens naar huis dus namen we afscheid op Weesperplein. Dat ging nogal luidruchtig en met de nodige dramatiek waardoor omstanders zich ermee gingen bemoeien. Desondanks een hele leuke, verrassende avond! We zien elkaar in Patronaat.



Daarna met het treintje naar huis en om 23.15 kwam er een einde aan de dag. Slapen, ho maar want het was veel en veel te warm. Alleen Vinnie bleef scherp in de trein, had een prima uitzicht en sliep wonderwel als een roos!