Wim Duisenberg, 1935-2005

Het komt maar weinig voor dat een president van de Europese Centrale Bank als iemand's idool wordt gezien. Toch was dat voor mij het geval.

Mr. Euro zorgde niet alleen voor het overleven van de oliecrisis als minister van Financiën maar zorgde ervoor dat tot de introductie van de Euro de Nederlandse Gulden één van de allersterkste munten van de wereld werd. Lage inflatie en lage rente waren de succesfactoren alhoewel de Nederlandse ondernemers klaagden over een verminderde export. Een blik op de handelsbalans weersprak dat echter.

In 2002 beleefde Wim Duisenberg zijn hoogtepunt. Na een zware diplomatieke strijd rondom zijn benoeming (en een stevige ruzie met Jacques Chirac) zorgde hij voor de introductie van de Euro waarmee in één keer 380 miljoen mensen gingen betalen met één munt. Een munt die door Duisenberg's stevige uitspraken soms zwaar te lijden had maar ook deze keer had Duisenberg gelijk: de omstandigheden rondom de Euro waren zo sterk dat de koers wel moest stijgen. En inderdaad, het gebeurde ook. Want zoals hij zelf zei: "Als de hemel naar beneden zou zijn gevallen, zouden alle vogels dood zijn."

Gisteren kwam een einde aan een glansrijke carrière en een glansrijk leven. In zijn laatste functie als president-commissaris verantwoordelijk voor goedkeuring van de investering van Rabobank in Achmea. Onze commissaris is er jammergenoeg niet meer.