Demolition Derby 2005

Zij die weten wat er gebeurt tijdens de Demolition Derby rekenen zich al tot de happy few. Wat een select gezelschap maakt het de deelnemers! Ook dit jaar een fantastische derby, jammergenoeg het kleinste gezelschap in 6 jaar, met een unieke element: de jeugd haakte dit jaar veel eerder af dan de oudjes!

Om 12.45 werd verzameld bij de FEBO op het Stadionplein voor een potje Urban Golf. Het concept is simpel: je speelt golf maar dan niet tussen de ouderen op een professionele baan ergens achteraf maar gewoon midden in de stad. Verstandig genoeg zijn de golfballetjes omgeruild voor hele zachte golfballetjes. Daar kom je minder ver mee maar gelukkig veroorzaak je weinig schade. Voor meer info, kijk op www.urbangolf.nl en speel het zelf ook eens!
Na wat te hebben geoefend tegen de muren van het Olympisch Stadion konden de teams starten. Chiel en Jor (met Joost als caddy), Frank en Ruud, Dab en Emile en last but not least Vin en Ar.

Vanaf het begin ging het niet direct met iedereen lekker. Zo kon Chiel na z'n eerste afslag al een dak opklimmen voor slag 2. Wellicht ligt het aan de swing?

Vanaf het Olympisch Stadion gingen we Zuid in en hadden we regelmatig publiek. Sommige publieksleden maakten zich vooral zorgen om hun auto's maar nadat ze de golfballetjes hadden gevoeld, was er meestal niks meer aan de hand. Om uiteindelijk weer te eindigen bij het Olympisch Stadion waar de Ryder Cup werd toegekend aan Jor en Chiel (en hun caddy Joost).



Café Van Dijk
Op het Stadionplein troffen we al aan het begin van de dag een mooie kroeg met een toepasselijke naam voor één van de traditionele elementen van Demolition Day: een live voetbalwedstrijd. Nederland verloor na 24 penalties van Nigeria maar het kon de pret niet drukken. In de rust nog gebeld met de grote voorman van de Demo Derby, de wereldreiziger George van Ederen. 00.45 in Melbourne maar de man was nog prima aanspreekbaar. Lang leve GSM en Ge, sterkte met de rekening.


Aansluitend een potje voetbal op het Stadionplein. En natuurlijk kon de maaltijd van FEBO niet ontbreken. Ondanks z'n hersenschudding was Joost de hele dag en nacht aanwezig en deed hij ook mee aan het potje voetbal. Bij het eerste balcontact sneuvelde wel z'n horloge.....



Vondeltuin
Nadat het Stadionplein was verlaten, trok de stoet richting Vondelpark voor de barbeque bij Vondeltuin. Maar omdat we te vroeg waren, eerst nog een rondo in het Vondelpark. Het flesje bier van Frank leende zich voor een stilleven. Aansluitend een barbeque waarover het volgende gezegd kan worden: de schandelijk luie bediening knalde wat flessen saus op tafel, diende in een moordend tempo het vlees op, had het lef om na 5 minuten al te zeggen `Willen jullie nog meer patat? Anders ga ik alvast schoonmaken`, zette een kratje bier op tafel zodat niet iedere keer bier bezorgd hoefde te worden en zat voor de rest in klein comité om de tv´s met voetbal heen. Tijdens de spare-ribs sloot ook Dennis Blom aan. Terug van een honkbalwedstrijd die werd gewonnen en met een goeie stemming, zo bleek later!





De kroegen
Klaar met voetballen liepen we richting Leidseplein om nog een gewoon, klein, beschaafd drankje te doen. Dat deden we in De Gieter, Woody's, Cooldown Café (heel kort want Vin kwam niet naar binnen vanwege z'n rugtas) en Olele. Tof trouwens Braziliaanse hiphop. Er gebeurde verder weinig, we zaten rustig op barkrukken of andere objecten en luisterden naar de muziek. Alleen Chiel wist een bijzondere vriendschap te starten.




This is the end....
Om 04.00 uur waren we wel klaar. Emile was na De Gieter al afgehaakt en Dab hield het voor gezien na Woody´s. Frank en Chiel stapten op hun fiets en de rest nam een taxi. Om 04.45 werd het al licht, floten de vogels al en hield de dag op. En kennen alleen de deelnemers de details en de citaten van Demolition Derby 2005!

Kroonenburg

Het huis vordert gestaag! De 4e verdieping is in ieder geval een feit!

Racoon / He, viswijf!

Voor wie het nog niet wist: Suzan Boers wint vaak dingen. Deze keer had ze kaartjes gewonnen (4 stuks!) voor de dvd-presentatie van Racoon in Kriterion met aansluitend een concert in café Kriterion. En ik mocht ook mee! Niet dat ik Racoon al zo vaak had gezien (nooit eigenlijk) maar toch heel leuk.....

Na een metrorit en twee tramritten die we eigenlijk niet hadden hoeven ondernemen, kwamen we aan op locatie. De film draaide al maar gelukkig kwamen we niet al te laat binnen. Een mooie film gezien, nog een toelichting van de makers en daarna lekker in de bar aan de Hoegaarden (heb Suuz er zowaar 3 achterover zien slaan) terwijl we luisterden naar akoestisch Racoon.



John Lee Hooker / Fufan
Voor wie het nog niet was opgevallen: de temperatuur was buiten nog zeker een graad of 30. Dus gingen we met onze Hoegaardens naar buiten waar ik een hele toffe kerel zag aan komen rollen. Met m´n camera maar even vastgelegd. Volgens mij had ie het door en deed hij extra z´n best voor de juiste pose....


Aansluitend kwamen de mannen van de band naar buiten en werd het tijd voor handtekeningen. Suuz dook als een volwaardige groupie richting zanger al slalommend tussen pokdalige pubers en een aantal deernes. Maar ook Suna en de jongen in het muzikantenbloesje lieten zich niet onbetuigd.




Promotietour
Het is ook niet echt onbekend dat wij allemaal vrij gemakkelijk met vreemde mensen praten. Maar `vreemd` is relatief in de wereld van Racoonfans. Want het stikte er van de fans die ook vorige week in Tivoli erbij waren (ik niet overigens). En zomaar ineens, voor iedereen er goed en wel erg in had, had de band El Vina Rosa er een groupie bij uit Utrecht: Jessica. Jessica was er met haar vriend Marco en Marco was er dan weer met zijn vriend Pascal die ook zijn vriendin Lonneke had meegenomen. Door het gepraat misten we de Albert Heijndeadline en omdat we toch allemaal trek hadden, gingen we maar met z´n allen uit eten!



Pasta, tapas, vegetarische schotel, kipsaté, er kwam geen einde aan. Maarja, iedereen moest toch eens naar huis dus namen we afscheid op Weesperplein. Dat ging nogal luidruchtig en met de nodige dramatiek waardoor omstanders zich ermee gingen bemoeien. Desondanks een hele leuke, verrassende avond! We zien elkaar in Patronaat.



Daarna met het treintje naar huis en om 23.15 kwam er een einde aan de dag. Slapen, ho maar want het was veel en veel te warm. Alleen Vinnie bleef scherp in de trein, had een prima uitzicht en sliep wonderwel als een roos!